|
O Belgique, ô mère chérie - A toi nos coeurs, à toi nos bras - A toi notre sang, ô Patrie !
We zijn hier nu enige tijd en zijn dus al enkele keren geconfronteerd met de kleinschaligheid van België. Vragen zoals "do you use the alphabet or do you write in signs" hebben we al meermaals kunnen beantwoorden. We moeten dan ook uitleggen hoe petieterig België is (op 2 uur het land door is niet te vatten!) en waarom Kim Clijsters nu al met pensioen gaat. Ze zijn wel allemaal verbaasd dat het in Belgenland licht blijft tot 22.00 u in de zomer terwijl hier de zon om 20.00 u 's avonds ondergaat. Verder veronderstellen we dat de Aussies ook niet zoveel van variatie houden, in de supermarkten is het gamma vlees overwegend beperkt tot enkele soorten. Naast dit beperkt gamma ligt het afvalvlees mooi uitgestald: grote zakken vlees verpakt met foto's van schattige Tibootjes en pluizige katten. Hierdoor wordt de lust naar vlees wel duidelijk gestimuleerd, verbaast ons niets dat er hier veel vegetariërs rondlopen. Tot nu toe nog geen kangaroe, krokodil of struisvogel in de rayon gezien....( dood & versneden wel te verstaan, Toon ! ). |
|
|
Home Sweet Home
Na een 4 uur lange bustrip komen we aan in een verschrikkelijk hete, zonoverstralende hoofdstad; Can'bra. Maar die stad werd al gauw een claustrofobisch dorpje voor ons. Deze hoofdstad is niet meer dan "de stad" waar de regering zich nestelt. We hebben een bezoekje gebracht aan enkele musea en regeringsgebouwen. Neen, een citytrip hoef je naar deze stad niet te doen. Er was bijna geen verkeer, geen kat op straat, en de 3 winkeltjes aanwezig gesloten om 17 u !! Man man, wat moesten we wennen aan dat gevoel. In SYD worden we elke dag bijna vertrappeld aan het perron, altijd en overal horden mensen, overal verkeer, altijd ergens een sirene, alles dag en nacht open, steeds iets te beleven! Na een bezoekje aan die dode stad, werd het ons duidelijk dat we ons al heel goed thuis voelen in SYD. Het was een verademing om van de bus te stappen en terug in de massa's mensen op te kunnen gaan. |
|
|
Relight My Fire
Tijdens ons verblijf is het brandalarm al 5 keer afgegaan! Dat is dus 5 keer een hartaanval voor mij (Ellen) en 5 keer weet-ik-veel-wat voor mijn allerliefste ventje. Ik moet zeggen dat de laatste keer dat we het brandalarm hoorden, wel op een heel leuk moment was. Hmmm, net uit bed, nog niet goed wakker en jaja daar gaat ie weer: "PLEASE LEAVE THE BUILING, USE THE EXIT DOORS, DO NOT USE THE ELEVATOR" !! In je pyjama naar beneden krossen, om dan zo voor die massa's mensen te verschijnen, is niet echt fijn. Niet echt bevorderend voor mijn ochtendhumeur. In ieder geval hebben we al een routine opgebouwd voor een vluchtige evacuatie. Terwijl Dries op z'n gemak z'n ding doet, kan ik alles in de kluis steken, een beetje opruimen, de sleutel meenemen en dan uiteindelijk tegen Dries roepen dan hij moet verder doen. En dan kunnen we vertrekken. En jaja, ik hoor jullie denken "als je toch op Djees moet wachten, waarom heb je die pyjama dan nog aan", maar dat ijverig sportief manneke was net terug van het joggen en klaar om van de trap te krossen ! Een ander soort alarm waar we mee mogen hebben kennismaken is het "shark alarm". Op Bondi Beach (een van de stranden rond SYD) hebben ze zulk apparaatje. Als er een vin wordt gespot, drukken de lifeguards dus op het knopje "shark alarm" en zijn er oorverdovende sirenes op het strand te horen. De redders lopen dan tot aan het water en en zetten iedereen aan asap uit het water te komen. Man man, wat je dan ziet zijn echte JAWS-fragmenten. Ineens al die mensen die uit het water komen gelopen, ouders die hun kinderen verloren zijn, paniek, griezelig...... Dan komt er een helikopter boven het water vliegen om "den Jaws" te lokaliseren. Als deze confirmatie geeft dat de kust veilig is, dan mogen er duikers in het water om te checken of onze JAWS niet in het net vast zit (dat de badgasten juist moet beschermen). FYI: dit hebben we dus niet meegemaakt (duidelijk niet, want dan was ik gestorven aan een hartstilstand) maar in een aflevering van Bondi Rescue gezien (een beetje te vergelijken met "het leven zoals het is"..), een programma dat hier razend populair is. De laatste dagen is er weer een haai gesignaleerd aan de kustlijn rond SYD, dus iedereen is in rep en roer om het dier te lokaliseren. link artikel |
|
|
The biggest Loser @ Bayer
Wat een hype! The biggest Loser is een reality soap waarin serieuze obese tientonners om ter meeste kilo's moeten verliezen. Het is een dagelijkse tv-show en de meesten kijken daar heel graag naar! Ongelooflijk. Vanaf de eerste aflevering, gaan al die Aussie's dus mee op dieet en volgen er weddenschappen en weegschalen die naar het werk worden gebracht! Onbeschrijfelijk. |
|
|
Bootcamp
Omdat we al een uitstap naar de Blue Mountains hadden gedaan en spijtig genoeg enkele wondermooie uitzichten hadden moeten missen door de mist, had een collega ons uitgenodigd om met haar en haar man mee te gaan op weekend. Ze hadden ons op voorhand gevraagd of we een wandeling van 2 uur wilden doen. Natuurlijk willen wij 2 uur wandelen, wie kan dat niet ? Blijkt dat er daar een klein misverstand is gebeurd! Wij dachten dus 2 uur wandelen zoals de vorige keer in het regenwoud, op het vlakke toeristenpad. Het eerste kwartier van de wandeling dachten we nog "oh fijn, een beetje in de rimboe een beetje buiten het pad, best leuk". Maar daar kwam dus snel verandering in! Amai, wij hebben afgezien, verschrikkelijk ! Eerst megasteil naar beneden tussen de planten, over glibberige rotsen springen, met je schoenen door het water.... En dan pas kwam ¡®the walk out of hell¡¯ ! De hele tijd steil naar boven, zo steil dat we ons met onze armen moesten optrekken en dat in een speedtempo! Het was echt niet menselijk meer! Wij waren daar helemaal niet op voorbereid! Wij met onze gewone sloefkes in een jeans en ik met een Essentiel t-shirtje een serieuze bushwalk aan het doen! Ze hadden ons wel mogen waarschuwen wat hun exacte plannen waren. Uiteindelijk biecht die man op dat hij een zwaargetrainde militair is die het parcours al lopend en zonder enige puf kan afmaken! Tegen het einde werd het zo zwaar dat ik zelfs begon te hyperventileren, dat was even paniek ! Na de hyperventilatie hebben we dan besloten dat G.I. Joe het parcours snel zou aflopen, de auto zou gaan halen en ons dus ophalen. Wij hebben dus nog een half uur op de rest van het traject gedaan en serieus in ons energiepeil moeten graven terwijl GI Joe op een half uur de hele route heeft gelopen tot de auto, met de auto tot het afgesproken punt gereden en dan nog naar ons gewandeld he! Wij waren op dat half uur nog niet eens op het afgesproken punt !! Dat was mind-blowing: nog nooit zo iemand ontmoet, wat een conditie!!! En neen, wij geloven niet dat één van jullie zo fit is als die krachtpantser. 's Avonds hebben we in een gezellig mini-challetje overnacht in the middle of nowhere, heel mooi gelegen, midden in overweldigende natuur! Dat kunnen jullie jullie niet voorstellen ! Wij hebben nog nooit zulke stilte kunnen ervaren als daar! Nergens, niet thuis of ergens anders op vakantie! Absolute stilte, best een rare gewenning, 'serenity' noemen ze het hier. 's Avonds heeft GI JOE zich nog tot kok ontpopt en ons op een barbie (=bbq) getrakteerd. Wij hadden geen grammetje fut meer in ons lichaam, zelfs de vork naar onze mond brengen was al zwaar genoeg! 's Morgens een bezoekje van een bende kangaroe's aan onze chalet gekregen! Verder hebben wij deze week de wedstrijd van de biggest loser gewonnen, door die wandeling hebben we wel 5000 caloriën verbrand! Volgend weekend zitten we in Victoria en gaan we een ritje maken op de bekende Great Ocean Road.........Dan zal ik nog eens een keertje Touristil moeten slikken denk ik.... Nog 3 weken en onze rondreis begint eindelijk.... en ook nog 3 weken wachten tot mijn neefje geboren wordt!!!!!! Wij tellen af ! Aan iedereen weer heel veel groetjes vanwege ons allebei, zo'n 18 000 km verder... |
|