Home                                      Sydney                                      Road Trip
    Hakuna Matata    Wenke    You & Me In Paradise    Country Roads    Final Destination
 

 

We zijn nu al 2 weken ver in onze rondreis die veel te snel voorbijgaat! We zijn momenteel in Mackay, dat is 1750 km boven Sydney. We hebben deze afstand niet alleen met de auto overbrugd, maar ook een stukje met het vliegtuig hoor. We hebben een klein deel van onze reis gedaan en kunnen nu al zeggen hoe wondermooi het land wel is. Het wordt een beetje moeilijk om elk een keer verslag te geven, dus voortaan maken we ons verslagje samen. Het zal wel duidelijk worden wie wat geschreven heeft. Hou ons op de hoogte hoe koud het is in Belgenland (of hoe abnormaal warm) en andere zever!




Mardi Grass

Op onze allerlaatste avond in Sydney werden we weeral getrakteerd op groot spektakel! Mardi Grass is een soort van 'love parade', een grote parade waarvan Disneyland nog iets kan leren ! Zoals eerder gezegd was ons appartement in het hart van het homoseksuele leven gesitueerd, dus vanuit ons appartement had je het beste zicht op de hele parade ! Er waren een stuk of 350.000 mensen afgezakt tot deze delen van de stad , wat een massa volk zeg ! Het thema van de parade was de glitter & glamour van Kylie Minogue. Na honderden homo's in veel te blootgevende spannende pakskses en perfect uitgevoerde danskes gezien te hebben (natuurlijk op Kylie muziek), zal voor Dries zijn favoriete Kylie nooit meer hetzelfde betekenen ! Soit, er was soms iets te veel bloot van niet al te flatterende figuren, maar we hebben er toch een heel leuke avond van gemaakt en gedanst op ons balkonnetje!


  
  

Lamington National Park

Vorige week woensdag zijn we onze auto gaan afhalen, een Huyndai Elantra 2.0. We hadden geluk, normal kregen we een kleiner model: een Huyndai Accent 1.5. Die extra halve liter longinhoud hebben we al goed kunnen gebruiken in de bergen richting Lamington National Park. Een uur lang over smalle bergweggetjes, genre 14% omhoog en net niet breed genoeg om te kunnen passeren. Ellen had natuurlijk pech, ze zat aan de afgrond-kant schrik te hebben. Eenmaal aangekomen in het park, hebben we een korte wandeling gedaan. Aangezien het bijna etenstijd was, hadden we ze maar ingekort. Terug aangekomen aan het hotel, kwamen we erachter dat er een uurverschil is tussen provincie New South Wales (waar Sydney is) en Queensland (waar we nu zitten) en we dus een uur te vroeg waren teruggekomen. Dat uurverschil betekent dat het hier nu al om zeven uur donker is! En niet gewoon donker, maar echt donker-donker. Gelukkig is het al terug licht om vijf uur 's morgens ... In Lamington hadden we de kans om te wandelen ter hoogte van de bomen, een tree top wandeling. Denk aan de wandeling in Planckendael, maar dan hoger en veel mooier. Twintig meter boven de grond, met pieken tot dertig meter! Op zo'n hoogte heb je wel een geweldig uitzicht over de omgeving. Ellen bedankte vriendelijk voor de hoogte en heeft een wandeling over de begane grond gedaan.


     

A cow's life

Op the pacific highway richting Brisbane stonden we een keer boembats in de file ! En geen stapvoetse file, maar echt stilstaan. Na ongeveer een kwartiertje stilstaan en al beginnende verschijnselen van oververhitting en dehydratatie, stappen we toch uit de auto om eens te horen wat er juist gebeurd is. We horen dat er verschillende runderen uit een vrachwagen zijn ontsnapt en op de autostrade rondlopen ! We hebben dus wel 2 uur in de file gestaan vooraleer die Aussies die koeien gevangen hadden ! We hebben direct onze les geleerd om in deze temperaturen altijd water en eten bij te hebben. Een keer als we in de echte outback zitten kan het wel 4 uur duren voor je een volgende roadhouse tegenkomt.


  

Here kitty kitty kitty

Op een bewolkte dag hebben we halsoverkop besloten om een bezoekje te brengen aan de zoo van Steve Irwin, je weet wel, die gekke crocodile hunter die ironisch genoeg vermoord is door een stingray ! In ieder geval, de Aussies zijn echt gek op hem, best niets slechts zeggen over die krokodillen-freak ! We waren weliswaar sterk verbaasd hoe een leuke zoo hij heeft, of had beter. Op een gegeven moment lopen we door de zoo en komt er ineens een cheetah naast ons gewandeld aan de leiband! Zodat die beestjes ook eens wat anders zien als hun kooi ! Eenmaal bij de Tiger Temple beland, denken we eventjes dat het bij de tijgers misgelopen is ! We zien een medewerker van de zoo in het tijgerzwembad spartelen, samen met 2 andere tijgers ! oei oei paniek ! Niet dus... Omdat ze de tijgers wat willen bezighouden zitten die mensen heel de dag samen met de tijgers in de kooi. Die aaien de lieftallige katjes, spelen "apporte" met de bal (als je het mij afvraagt spelen ze life bait!), een beetje dollen en koprollen ! We hebben 2 uur staan kijken omdat we zo onder de indruk waren !


     


It's a hard knock life

Soms hebben we in onze hotelkamer alleen een waterkoker beschikbaar of willen we een beetje besparen en rest er ons niets anders als Aiki Noodles als diner. Echt lekker en voedzaam is het niet, maar wel goedkoop en gemakkelijk. Hallucinaties van vettige friet van een vettige frituur met vettige mayonaise en stoofvleessaus komen ons soms wel bezoeken. Ellen mag haar culinaire kunsten direct terug bovenhalen als we thuis zijn ! Mijn spectaculaire culinaire "kunsten" moeten zich nog wat verder ontwikkelen... We verheugen ons nog niet op een gewoon roerei, zo erg is het nog niet.




Hit the road

Het autorijden valt al heel goed mee, Ellen moet minder en minder roepen dat ik aan de 'verkeerde' kant moet gaan rijden. Vooral met het straat opdraaien heb ik het nog moeilijk, dan durft de gewoonte het nogal eens overnemen. Hoe onlogisch is het ook dat je links moet rijden! De auto is een automaat en dat is wel heel handig, want met links schakelen zie ik voorlopig nog niet zitten. De volgende auto, die we na de Whitsunday Island's hebben, zou wel een manuele zijn. We zijn allebei benieuwd hoe dat gaat aflopen. Het is een degelijke auto met een goede airconditioning en dat is nodig hier. We hebben geen gps, alleen een street directory en wonder boven wonder zijn we nog niet verkeerd gereden en kan Ellen goed kaartlezen.




Fraser Island

Dinsdag en woensdag hebben we een georganiseerde tour gedaan op Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld. We zaten in een heel toffe groep met reizigers van onze leeftijd. We hebben hard gelachen met een Canadees koppel en een Zweed. 's Nachts hebben we in een tent geslapen, maar met een houten vloer en echt bed! De douches en toiletten deden daarentegen wel weer aan scoutskamp denken. Fraser Island is geweldig mooi, met stranden-uit-de-boekjes en zeer mooie uitzichten. We hebben zelfs wilde Dingo's (=wilde honden) gezien, volgens de gids "de zuiverste Dingo's uit Australie". Weten we dat ook weeral. Ook hebben we (eindelijk) onze eerste wilde slang gezien, spijtig genoeg een niet-giftige. De gids was wel een speciaal iemand. Ik heb nooit geweten dat je met een 4x4-bus zo snel door de bossen kan rijden! We hebben een paar keer bijna vastgezeten in het zand, dan deden we een kwartier over vijf meter! Gewoon plankgas geven en heel traag vooruit bibberen met een motor die net niet overhit is. Het strand van Fraser Island is trouwens de hoofdweg van het eiland, wat best wel grappig is, aangezien daar ook de normale regels gelden (max 80km/h) en het tegelijkertijd een vliegveld is. Dan moet je als chauffeur wel opletten, hoor.


     
     



Volgende week zitten we op Long Island (een van de eilanden aan great barrier reef) en gaan we het onderwaterleven verkennen !

Dag vriendjes en vriendinnetjes
Tot de volgende keer al weer !